Ouder worden is voor iedereen een proces dat gepaard gaat met steeds meer gebreken. De spieren worden strammer, de gewrichten geven wat vaker tegengas, en soms wil de motoriek ook niet helemaal meewerken. Om maar wat te noemen. Heel vervelend natuurlijk, maar we zullen ermee moeten leren omgaan, want dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden. Voor mensen die een levenslange verstandelijke handicap hebben, is het ouder worden echter nog net een tikje vervelender. Er wordt dan ook wel gesproken over een complexe gezondheidstoestand die de oudere met een verstandelijke beperking snel een stuk kwetsbaarder maakt.

Verhoogd risico op slechte oude dag
Vijftigplussers die een verstandelijke beperking hebben, worden door medici en verpleegkundigen voor wat betreft kwetsbaarheid en hulpbehoevendheid ingeschaald bij verpleeghuisbewoners die zo’n 30 jaar ouder zijn. Zij kunnen namelijk tot wel 47% meer chronische ziekten vertonen en 40% meer gebruikmaken van medicatie. Het krijgen van ouderdomsziekten speelt ook een heel belangrijke rol bij de verzorging van ouderen met een verstandelijke beperking. Denk hierbij aan dementie, visuele beperkingen, doofheid, diabetes, enzovoorts. Men drukt dit in de zorg uit als een zogenaamd verhoogd risico op een ‘slechte oude dag’.

Inspelen op de vele veranderingen
Het is belangrijk voor de ouderen met een verstandelijke beperking dat hun omgeving actief meewerkt en rekening houdt met de veranderingen die de betreffende persoon allemaal doormaakt. Er zal op ingespeeld moeten worden om het leven niet nog moeilijker te maken. Als er door de naaste omgeving niet adequaat wordt ingespeeld op de ouderdomsverschijnselen, opkomende beperkingen en veranderingen, dan verhoogt het risico op bijvoorbeeld verkeerde diagnoses en loopt de oudere daardoor een veel hoger gezondheidsrisico. Juist dan is goed inspelen en zorg bieden uiterst belangrijk om ervoor te zorgen dat de oudere niet in een sociaal isolement raakt met alle gezondheidsrisico’s van dien.